İnternet Çetelerine Dikkat!

[KorsAnCo Admin]

İnternet Çetelerine Dikkat!

İnternet yayıncılığı, geleceğin yayıncılığı. Ekrem Dumanlı, geleceğin yayınclığını emellerine alet eden çetelere dikkat çekti.





Zaman
Genel Yayın Yönetmeni Ekrem Dumanlı internetteki çeteleri yazdı. Bu
çetelerin Ergenekon'dan bile daha tehlikeli olduğunu söyleyen Ekrem
Dumanlı bakın neler yazdı?
İnternet
çeteleri Ergenekon çetesinden daha tehlikeli; hiç olmazsa yargı derin
yapıların yakasına yapışabiliyor. Oysa internet çeteleri hâlâ hukukun
boşluklarından yararlanıyor. Ancak unutmamak lazım ki bunun bir sonu
var; umarım o son, internet gazeteciliğinin de sonu olmaz. Neden
bu ülkede iyi başlayan bir süreç aynı güzellikte sürdürülemez? Ya da
niçin iyi yapılan işlerin arasına berbat örnekler girer ve her şeyi
mahveder? Örnek mi? Buyurun size internet siteleri! İyi başlayıp
kötüleşen de var; kötüler yüzünden iki ara bir derede sıkışıp kalan da.
Bu manzara, dışarıdan eleştiri yapmayı da engelliyor. Sanki görünmez
bir zırh var karşımızda. Öz eleştiri yapana da hayat hakkı tanınmıyor.
Oysa ki meraklısına yepyeni imkânlar ve değişik modeller sunan internet
siteleri, gün be gün kendini tüketiyor, bindiği dalı kesiyor. Söylemek
istediğimi somut örneklerle açıklayacağım; ama dostlarım beni ısrarla
uyarıyor. 'Aman internetçilere bulaşma, burada hakaretin bini bir para'
diyerek bana engel olmak isteyen dostlarımı dinlemeyeceğim. Sadece bu
itiraz bile meselenin dehşetini anlatmaya kafi. Bir korku salınmış
etrafa. Aman üzerime sıçratmayayım diye tir tir titriyor bazı insanlar.
Halbuki bugün doğruyu yazmayan yarın yanlışı alkışlamak zorunda kalır.
Kaldı ki bu tür kritik yazılar gayet iyi niyetle, her türlü garaz ve
öfkeden arındırılarak da yazılabilir. En
dramatik örneklerden başlamam gerekirse interaktif sözlüklerden söze
girmem daha sonra da haber portallarından devam etmem gerekir.
Bilindiği gibi interaktif sözlükler yayına başladığında herkesin
merakını, hatta takdirini toplamıştı. Entelektüel bir düzeyi vardı.
Esprili yazılar kaleme alınıyordu ve oradaki zeka parıltısı, mesleği
yazarlık olan insanlara bile ilham veriyordu. Fakat zaman içinde bu
seviye korunamadı. Hakaretamiz laflar yer almaya başladı sitelerde.
Küfürler, hakaretler, aşağılamalar gırla gidiyordu. Daha ötesi ve daha
acısı; yalan, yanlış ve iftira denecek derecede laflar da
yayınlanıyordu. Oldum olası şu
'nickname'lerden şüphe ederim. Sanal âlemde uyduruk bir ismin arkasına
saklanmak, insanları kalleş yapıyor bazen. Yazarlık, maskeli baloda ona
buna çimdik atmak değildir. Yazının gücüne inanıyorsan; insafınla,
vicdanınla yazacaksın; sonra da yazdığın her satırın arkasında
duracaksın. Kâh eleştiri oklarıyla delik deşik edileceksin, kâh zafer
şarkılarının eşliğinde uyanacaksın. Ne eleştiri aldım diye eğilip
bükülecek, yerlerde sürüneceksin; ne takdir aldım diye kendine karşı
hayranlık duyup egon altında ezileceksin. Gün gelecek mahkemelere
verileceksin yazdıkların için; gün gelecek kürsülere çıkacaksın
alkışlar eşliğinde. Hiçbiri asil duruşunu bozmayacak senin. Yazarlık
böyle bir şey; onurla, namusla, cesaretle yapılabilecek bir meslek.
Ortam sanal olunca, hak hukuk aramak zorlaşınca, bir de nickname
arkasına gizlenince öyle şeyler yazılıyor ki! Zalimce karalanan yazılar
nedeniyle mağdur olan biri hakkını nasıl savunabilir? Mahkemeye gitse,
internet hukuku tam oturmuş değil. Tekzip gönderse her metin sanal
dehlizlerde dipsiz bir kuyuya düşer gibi kaybolup gidiyor. Üstelik
kimin umurunda! Adamın canına tak
etmiş olsa gerek ki kalktı Ekşisözlük'e bastı küfrü. Sanal alemde
şiddetli bir depreme yol açan bu küfür, gazetelere yeterince yansımadı.
Sus pus olmayı tercih etti yazılı medya. Türkiye'de Rap'in en etkili
ismi Ceza, fiyakasını bozmak istercesine Ekşisözlük'e 'ayar yapma'ya
karar vermişti. Aslında bu, ilginç bir tartışmanın, hatta kavganın ilk
işaret fişeğiydi. Öteden beri devam eden genel bir rahatsızlık, sivri
dilli bir sanatçının dobra dobra ifade edilen isyanıyla gün yüzüne
çıkmış oldu. Konuya uzak oldukları için sessiz kalmayı tercih edenler
oldu; ama derin sükûtun asıl nedeni korkuydu. Kimse bulaşmak
istemiyordu küfürlerin uçuştuğu internet tapınaklarına. Ne
demişti Ceza? Tabii ki buraya hepsini alıntılamam mümkün değil; ancak
bana en can alıcı gelen kısmını nakledebilirim: 'Yazarım ben kalemim
dik/ Ekşisin ama insanlığın eksik' bundan sonraki cümleleri ne ben
söyleyeyim ne siz merak edin. Lakin şu 'İnsanlığın eksik' sözü üzerinde
durmak gerekiyor. Ceza'nın tasvip edilemez küfrünü internet dünyasıyla
iç içe yaşayan bir yazara sordum ve dedim ki 'Ceza niçin Ekşisözlük'e
küfretmişti?' Cevabı beni ürkütmeye yetti: 'Onlar da hak ediyorlar be
kardeşim.' Bu yorumu yapan, bir zamanlar bahsi geçen siteye inanmış,
güvenmişti. Bu platformun yeni nesil yazarlarının müjdecisi olduğuna
bile hükmediyordu. Ne olmuştu da fikirleri değişmiş, bu kadar menfi bir
kanaate ulaşmıştı. Ben 'Ekşisözlük' hakkında bu kadar olumsuz düşünmek
istemiyorum; ancak, mesela, bir yazarla ilgili ilk cümleye "ne b...
yediği belli olmayan" diye başlanmasını da kendilerine
yakıştıramıyorum. Maksadım
Ekşisözlük'ün (ya da bir başka sitenin) uğradığı hakareti burada tekrar
etmek ve 'oh olsun; bu size az bile' demek değil. Zaten mevzuun bir
sözlükle sınırlı tutulamaması gerekiyor ki asıl sorun tam
anlaşılabilsin. Önemli olan, nefesini ensemizde hissettiğimiz bir
tehlikeye dikkat çekmek ve daha makul bir yol haritası çizmek. Ceza'nın
hakareti alkışlanacak cinsten bir tavır değil kuşkusuz; ama isyanı
üzerinde düşünmek gerekiyor. Zira aynı isyan pek çok insanın içinde
fokurdayıp duruyor ve pek çok internet sitesini kapsıyor. İnsanlar
internet sitelerinden çok şey de istemiyor aslında; birazcık insaf,
birazcık adalet, birazcık hakperestlik... Çok
mu zor insaf ölçüleri içinde kalmak? Çok mu zor hakarete, yalana,
iftiraya başvurmayacak siteler yapmak? Tabii ki hayır! Bir yandan özgür
düşüncenin platformu olabilirsiniz, bir yandan da interaktif
özelliğinizi koruyarak çok sesli bir atmosfer oluşturabilirsiniz. Hiç
kimseye yağ yakmanız da beklenmiyor. Sermayeniz dürüstlük olsun
yeter... Nitekim Ekşisözlük'ün
zorlandığı, bocaladığı yerde, belli bir oranda da olsa, Uludağ sözlük
bir mücadele veriyor. Vikipedi öne çıkıyor, bu işin daha kaliteli ve
objektif yapılabileceğine dair umutları diri tutabiliyor. Demek ki
olabiliyor, yapılabiliyor. İfrattan tefrite savrulmadan da orta yol
bulunabilir. Bakmayın siz interaktif
sözlüklerden bu kadar uzunca bahsettiğime; mesele çok daha geniş bir
alanda ölüm kalım mücadelesini ortaya çıkarıyor. Siteler biliyorum
bütün sermayesi yalan ve iftira. Güya kendilerini haber sitesi diye
tanıtıyorlar; haber ile ihbar arasında ne kadar mesafe varsa, bu
sitelerle meslek ahlakı arasında o kadar mesafe var. Siteler biliyorum
istihbarat örgütlerinin oyuncağı haline gelmiş. Ellerine tutuşturulan
psikolojik harp müsveddelerine binaen ona buna çamur atıyor. Siteler
biliyorum korkakların sığınağı. Öyle sığınak ki cesaret maskeleriyle
katılıyor herkes balolarına. Ne acıdır ki habere, haberciliğe gönül
vermiş insanlar bu gürültücü zümrelere karşı bir şey diyemez hale
gelmiş. Bu tehlikenin hakkından ancak yine internet gelebilir. Çünkü
özgürce yazmak ile sinsice sövmek arasındaki büyük fark hiç bugünkü
kadar ayan beyan ortaya çıkmamıştı. Mağdur
olmayan, bilemez. Türk siyasetinin çok duru ve zirve bir ismi bir gün
dedi ki: 'Hakkımda bir haber çıktı; yıllardır çalışıyorum, silemiyorum
bu lekeyi.' Merak ettim, sonuna kadar dinledim hikâyesini. Meğer
uzaktan akrabası bir genç bir olaya karışmış vaktiyle ve bu olay
internet sitesinde filanın akrabası diye verilmiş. Doğrusunu ilgili
siteye ulaştırmış, onlar da düzeltmiş ama iş işten geçmiş. Haberi
alıntılayan o kadar çok kaynak var ki! O siteleri tek tek bulmak ve o
bilgiyi tashih etmek imkânsız. Aradan onca zaman geçmiş, adam
konuşurken hâlâ sesi titriyor, gözleri doluyor... Eğri
oturalım doğru konuşalım; vaktiyle Mor ve Ötesi'nin bir haber sitesi
için yaptığı dokundurma dikkate alınsaydı Ceza'nın küfrüne mahal
bırakılmazdı. Daha ileride daha büyük patlamalara, çatlamalara da
rastlayabiliriz. Üstelik isyan çığlıkları her defasında sanat
canibinden gelmeyebilir de. Ne demişti Mor ve Ötesi 'Ne habersin ne
Türk'sün/seni gören yollara dökülsün/ kul oldun köle oldun/
kurşungeçirmez cam oldun/ bütün dünya izler durur/ afet-i azam bekler
durur...' Şüphe yok ki internette
güzel şeyler oluyor. Entelektüel çıtayı bir seviyenin altına indirmeden
yayın yapan siteler hâlâ var. Ne var ki kötü örnekler bin bir ihtimamla
yapılan siteleri gölgede bırakıyor; hatta bazen ezip geçiyor. Acı
gerçek şudur: Maalesef internete tünemiş bir yığın dedikoducu, sağdan
soldan duyduğu her lafı allayıp pullayarak dalga dalga yayıyor ve
bunlara bir şey demekten herkesin ödü kopuyor. İnternet çeteleri
Ergenekon çetelerinden daha tehlikeli; hiç olmazsa yargı derin
yapıların yakasına yapışabiliyor. Oysa internet çeteleri hâlâ hukukun
boşluklarından yararlanıyor. Ancak unutmamak lazım ki bunun bir sonu
var; umarım o son, internet gazeteciliğinin de sonu olmaz. Yakında
göreceğiz, internet siteleri mi ayakta kalacak internet çeteleri mi? EKREM DUMANLI-ZAMAN

changeTarget(document.getElementById("news_content"))


Kaynak: