AH KONUŞSAYDIN

AH KONUŞSAYDIN
Kendini anlatacaktın. Özlemlerinden, beklentilerinden, yaşantından,
meraklarından, beğenilerinden, umutlarından söz edecektin bana...
Ama sen sustun...

Sen anlatacaktın, ben dinleyecektim. Gözlerim gözlerinde, hiç bıkmayan
bir dinleyici olacaktım karşında. Ne kadar konuşursan o kadar mutlu
olacaktım. Ağzından çıkan her cümleyi beynime kazıyacaktım ve sonsuza
kadar çıkmayacaktı oradan o sözlerin...
Ama sen sustun...

En sevdiğim şarkıyı söyleyecektin, ben sana eşlik edecektim. Şerefime
kalkan kadehine gülümseyerek bakacaktım. Önce “rakı şişesinde balık
olacaktık”, sonrasında, her şerefe kalkan kadehte “Ümit Yaşar”ı
anacaktık;

“Şiirim senin ağzında dualaşır
Ses ahenk olur söz manalaşır
Aşığım diyerek hor görme beni
Seni seven ölmez evliyalaşır.”
Ama sen sustun...

Hayallerini anlatacaktın bana. Bense anlattığın her hayalinin baş
rolünde olacaktım. Yağmur yağacaktı, senin şemsiyeni saklayacaktım,
koşacaktın peşimden. Yakalayınca beni sırılsıklam sarılacaktın.
“Gidelim buralardan” diyecektin, git git bitmeyecekti çıktığımız
yollar...
Ama sen sustun...

Bana sevdalarını anlatacaktın, yüreğim heyecanla çarpacaktı. Bir
sevgiliye sunuş gibi sözcüklerin kalbime işleyecekti. Konuşsaydın
sözcüklerine sarılacaktım. Gözlerimi kapatıp ısını pervasızca
hissedecektim tenimde. Kokunla sarhoş olacaktım...
Ama sen sustun...

Kelimeler tutuldu sende. Ben de gözlerinle konuştum. Daldım sonsuz
derinliğine. O derinliklerde sakladığın her ne varsa çıkardım gün
ışığına. Utandın, kaçtın, saklandın ama ilk kez inatçılığımla gurur
duyum.Tutuldu kelimeler belki sende ama, gözlerin konuştu benimle. Sen
sustun, gözlerin açtı ruhunu bana.

Ama konuşsaydın, bir de konuşsaydın, ah konuşsaydın... Amaçsızca
çıktığı seferlerden yorulmuş köhne bir tekne olurdum kıyılarında ben..

Seni Seviyorum AŞKIM